Barbara Dobias

Znane są słowa pieśni: Pobłogosław, Jezu drogi,/ Tym, co serce Twe kochają…

Św. Małgorzata Alacoque otrzymała od Jezusa dwanaście obietnic dotyczących czcicieli Jego Serca, których zapewniał o: obdarzeniu ich potrzebnymi łaskami; ustanowieniu pokoju w ich rodzinach; pocieszeniu ich w utrapieniach; opiece, zwłaszcza w godzinie śmierci; pobłogosławieniu ich przedsięwzięć; odnalezieniu przez grzeszników w Jego Sercu źródła i oceanu miłosierdzia; obdarzeniu gorliwością dusz oziębłych; osiągnięciu doskonałości przez dusze gorliwe; pobłogosławieniu wiernym czczącym w swych domach wizerunku Jego Serca; wpisaniu do Jego Serca osób szerzących to nabożeństwo; obdarzeniu kapłanów darem wzruszania serc zatwardziałych.

Warto dodać, że inna obietnica Jezusa dotyczyła przyjmujących Komunię św. przez dziewięć kolejnych pierwszych piątków i ofiarujących ją jako wynagrodzenie za grzechy własne i rodzaju ludzkiego. Tym wiernym Boże Serce zapewni miłosierdzie w chwili zgonu.

Kult Serca Jezusowego rozpoczął się w średniowieczu od nabożeństw prywatnych łączonych z nabożeństwem do Najświętszej Rany boku Jezusa. Od XVII wieku odprawiano nabożeństwa przeznaczone dla wszystkich wiernych, do czego przyczynili się św. Jan Eudes i św. Małgorzata Maria Alacoque.

Papież Pius IX w roku 1856 rozszerzył Święto Serca Pana Jezusa na cały Kościół, a Leon XIII w 1899 r. oddał Sercu Jezusowemu w opiekę Kościół oraz ludzkość.

Istnieją różne formy oddawania czci Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, np. coroczna uroczystość obchodzona w piątek po oktawie Bożego Ciała, czerwcowe nabożeństwa do Serca Jezusowego (orędownikiem tej formy kultu był Papież Leon XIII, później jego następcy).

Sercu Pana Jezusa poświęciło się wiele narodów i państw, m.in. Ekwador, Kolumbia, Belgia, Hiszpania, Francja, Meksyk, Polska. Ponadto założono zakony Serca Jezusowego, np. sercanki, siostry Sacre Coeur, siostry urszulanki Serca Jezusa Konającego.

„Miriam”, nr 6 (69) – czerwiec 2008